Graaltechniek Peter Bremers.
De graaltechniek is in 1916 ontwikkeld in Zweden door Simon Gate en Knut Bergqvist. De naam ontstond door de associatie met de Heilige Graal door het bloedrode glas dat bij de eerste objecten werd gebruikt. Peter Bremers en Neil Wilkin ontwikkelden, nadat de techniek 15 jaar geleden in Engeland opnieuw werd geïntroduceerd, een procedé waarbij zowel de binnen- als de buitenzijde van één object in de graaltechniek worden gedecoreerd en die sindsdien dan ook dubbelgraal heet.
Een kunstwerk vervaardigd met de graaltechniek bestaat uit meerdere lagen glas. De eerste kleur wordt aan de pijp opgewarmd en opgeblazen, de tweede, derde en zelfs vierde laag gekleurd kristalglas wordt overvangen en tenslotte wordt een blanke, heldere kristal laag vergaard.
Ondertussen maakt de eerste assistent een zelfde vorm maar dan met andere kleuren.Beide vormen worden nu opgeblazen en over elkaar gevouwen. Na een zeer langzaam afkoelingsproces is het object klaar voor het snijwerk.
Peter Bremers neemt als een beeldhouwer het koude object en snijdt met de slijpmachine patronen in de buitenste lagen, waarbij de onderliggende kleuren laagje voor laagje zichtbaar worden. Nadat het glas weer langzaam is verhit, wordt het opnieuw aan de blaaspijp gehecht en opgeblazen.
Bij het vervaardigen van een graalobject is een heel team actief, waarbij Bremers de componist en dirigent is.
Bron: Boek ‘Peter Bremers Metamorphosis’.
Inleiding door Angela van de Burght