Jan Sickmann, altijd al gegrepen door de kunst begon zich vanaf 1980 daadwerkelijk met kunst bezig houden en nam lessen bij onder meer Saskia Pfaeltser en Richard de Vrijer. In die tijd hield hij zich voornamelijk bezig met portretstudies en naaktmodellen in klei en was. In 1991 ontmoette hij de keramist Jan Warnaar waardoor zijn interesse werd gewekt in de keramiek en vooral de technische kant ervan. Na veel experimenteren ontstaan zijn eerste torens. Uiteindelijk zijn de kleimodellen omgezet in metaal waardoor het monumentale karakter werd versterkt. In 2001 is er een nieuwe uitdaging en komt Jan in aanraking met glass-fusing. Een totaal nieuwe wereld, waarin kleur zeer bepalend is, ging voor hem open. Ook hier was het de techniek die moest worden doorgrond en uitgewerkt. Het resultaat, bijzondere bootvormen telkens geïnspireerd door unieke kleine of grote vondsten, een stukje hout, het skelet van een pad, wat oude wervels of een stukje steen in de vorm van hersens. In zijn boten heeft Jan Sickmann een oneindige manier gevonden om zijn fantasie tot uitdrukking te brengen.