Monica Ligteringen begong haar kunstzinnige-carriere met tekenen, schilderen en heel veel knutselen. Dat is uitgegroeid tot schilderen en beeldhouwen.
Rond haar twintigste zijn lessen van de kunstschilder Gérard Grassère (1951 – 1993) inspirerend en belangrijk als tegenhanger voor haar werk als verpleegkundige. Na de studie sociale- én orthopedagogiek en daarna de Hogere Kader opleiding Pedagogiek, in de jaren tachtig, heeft zij gewerkt als docent verpleegkunde, agogiek en psychologie bij een HBO-V. Ter verdieping in coachen en persoonlijke begeleiding volgde zij een opleiding voor therapeut op basis van psychosynthese, kunstzinnige therapie en bewegingstherapie. Het is déze opleiding die haar laat voelen waar zij echt thuis hoort: in een atelier.
“Meer gerichte ondersteuningverkreeg zij bij de Vrije Akademie voor Beeldende Kunst in Nunspeet. Kunst en kunstzinnige activiteiten maken het mogelijk je directer naar een andere vorm van ‘kennen’ te brengen. Leidend is het besef van een werkelijkheid achter de dagelijkse werkelijkheid: Inspiratie en Intuïtie.Iets wat (nog) niet te verwoorden valt, is vaak al wel te verbeelden of uit te drukken in beeldtaal. Dit kan zeer bevrijdend en/of verhelderend werken. Naast Intuïtie spelen symbolen daarbij een belangrijke rol. Vaak blijkt de mens in z’n vele gedaanten centraal te staan. Daarom laat ik me leiden ……. kijk wat het proces én het materiaal me vaak onverwacht schenkt en waar ik vervolgens mee verder moet. Eigenlijk net als het leven zelf…… Na dit scheppingsproces laat ik los………… en is de kijker aan de beurt.”
De constante zoektocht naar nieuwe werkwijzen maakt dat zij met heel veel technieken en materialen uit de voeten kan. Naast zijde- en olieverfschilderijen met ook gemengde technieken, zijn er de beelden van hout, (edel)steen, cement, metalen w.o. brons, polyester en epoxy maar ook textiele werkvormen. Al die mogelijkheden nodigen uit om verschillende materialen te combineren. Zo is werken met recht spelen. En spelen maakt vrij!
Klik op haar website voor meer informatie.