Carine Neutjens, geboren in Mechelen – België
De techniek van pâte-de-verre, van glaspasta, roept een vreemde contradictie op. Enerzijds lijken de glazen objecten helemaal niet van glas : ze doen denken aan keramiek, aan suikergoed. Anderzijds, wanneer het zonlicht de oppervlakte raakt, doet de ijle schittering van de materie aan ijskristallen denken, waar het licht de kleuren tot leven brengt. De glasobjecten zijn ontstaan uit een grote fascinatie voor rotsen, stenen, keien, lavastructuren, koraalstructuren, golven van leven in wat al ons omringt. De robuuste, stevige, architecturale vorm vergroeit met de breekbare, lichte glasmaterie. Het worden kommen, vazen, containers van leegte en volheid. Ze staan symbool voor het vloeiende, breekbare, tijdelijke aardse leven.
“Mijn glaswerk is een proces van nederigheid. Constant leren, aanpassen, groeien, proberen, experimenteren tot de blok klei zichzelf vormt. Vooropgestelde ideeën of verlangens zijn tevergeefs. Na heel wat frusterend geploeter gebeurt het dan : de vorm komt te voorschijn. Het is de kunst die te ontdekken op het juiste moment. De rest volgt vanzelf. Ondertussen volgt mijn leven het glas. Ik haal mijn inspiratie uit stenen, rotsen, koralen, lava enz. Ik vertrek van organische vormen en tracht een architecturaal evenwicht te bekomen. Ik denk glas, ik leef glas en hoop dit de rest van mijn leven te kunnen blijven doen. Ik heb een kunstenaarsstatuut, maar moet beschikbaar blijven voor de arbeidsmarkt. Maar mijn droom blijft een volwaardig en zelfstandig kunstenaarsbestaan op te bouwen”, aldus Carine Neutjens.
Carine heeft in 2005 het Ledenobject vervaardigd voor de Vereniging van Vrienden van Modern Glas (VVMG).