“Zolang ik me herinneren kan ben ik altijd al gefascineerd geweest door de arrogante overlevingskracht van objecten, die tijd, geschiedenis en menselijke leven in zich dragen. De continuiteit van culturen dringt duidelijker tot mij door bij een versleten paar Egyptische slippers dan dat het geval is bij farao sculpturen.
De onvolmaaktheid van de realiteit ontroert me meer dan de uitbeelding daarvan. Het fragment dat het “geheel” verborgen in zichzelf draagt, intrigeert me meer, dan het “geheel” zelf.
Onbekende mensen op oude foto’s glimlachen naar ons, mensen die door iedereen al lang vergeten zijn. Een onbeduidend object, een afdruk, – een momentopname van hun leven – is het enige hartverscheurend document van hun voormalig bestaan.
Men sterft, verdwijnt, terwijl een bril blijft liggen op een tafel, een aansteker op de plank…stille getuigen van intieme menselijke momenten.
Onverschillige overlevenden.
In mijn werk verander ik levende mensen in “objecten”, in toekomstige documenten van hun huidige leven. Maar deze objecten zijn toch anders dan de archeologische vondsten in turf, ijs en conserveringsmiddelen. Met behulp van gipsafdrukken die hun persoonlijke fysieke dimensies bewaren, maak ik sculpturen die eeuwige, universele menselijke gevoelens vertolken. Ik maak het van glas, een materiaal dat breekbaar is als de mens en sterk als de mensheid.”
w.g. Mari Mészàros (Hongarije)
Klik hier voor haar expositie eerder bij Galerie De Aventurijn.